وحدت حوزه و دانشگاه

امام خمینی ره همواره از وحدت حوزه و دانشگاه و اتحاد و یکرنگی میان این دو قشر تحصیلکرده یاد می کرد، و نسبت به توطئه ها هشدار می داد؛ ایشان می فرمود: «طلاب علوم دینی و دانشجویان با هم روابط دوستانه و فعالانه داشته باشند و بر اساس به دست آمدن استقلال و آزادی و خلع ید غاصبان از حقوق ملت در تمام ابعادش، به سایر طبقات ملت بپیوندند...»(صحیفه امام، ج3، ص486).

امرور اندیشه های حضرت امام(س) نشان می دهد که ایشان در میان اقشار مختلف اجتماعی برای دانشجویان جایگاه ممتازی قائل است و همواره تأکید داشتند که با قشر ممتاز دیگر یعنی حوزویان در ارتباط باشند تا بتوانند در تحولات، نقش محوری ایفا نمایند.

امام معتقدبودتوطئه ای درکار بوده وهست تا روحانی ودانشجورابه جان هم بیندازند وبااستفاده ازاختلاف آنان به کشور آسیب برسانند.ایشان معتقدبودندکه دشمنان دراین نقشه تاحدودی موفق شده بودند.ایشان دراین رابطه می فرمایند:یک جایی نقشه شان گرفت وآن جداکردن روحانیت ازدانشگاه بود.یک روحانی حق نداشت پیش خودمان حق نداشت که ازدانشگاهی صحبتی کند...دانشگاهی هم آخوندبه نظرش می آمد که موجود مضری است که انگلیس ها آوردند گذاشتند اینجا.(صحیفه امام.ج6ص44-45)ازاین روامام به دانشجویان توصیه می کرد درکنار سایر اقشاراجتماعی وبه ویژه روحانیون قرارگیرند.زیراائتلاف این دوقشر راائتلاف همه ملت می دانستند.